اشکهای جانگدازت مال من

خنده های دلگشایم مال تو

بی قراری ؛درد و رنجت مال من

باغ سبز سبز خیالم مال تو

دشت غمناک وجودت مال من

خنده های دلگشایم مال تو

انتظار و صبر و هجران مال من

محکوم به عشقم مکن که فقط دوستت دارم

 گر چه گویند که تنها گل بی خار خداست ،

 لیک در سینه ی من

 تو خدا نیستی اما گل بی خار منی .

 تو گلی معصومی

 چونکه حتی خورشید

 حسرت دیدن رویت دارد .

 تو گلی یکتایی

 چون گلی نیست که با حرف (( ز )) اغاز شود .

 خیره در چشم تو هرگز نشدم

 ترس  دارم نگه چشم سیاهم ناگه ،

 لکه ای تار به گلبرگ تو اندازد و شرمنده شوم

 شرم دارم که تو را وصف کنم

 پس همین بس که گل بی خاری

 تو خدا نیستی اما گل بی خار منی .

من خدا را دیدم

 من خدا را دیدم

 بر تن برگ درخت

 که پر از سبزی و شادابی بود

 در رخ نقره ای ماه ولی

 نه فقط یک شب ماه ،

 همه شب هر شب و هر شب رخ او کامل و مهتابی بود

 من خدا را دیدم

 لمس کردم او را ،

 و شنیدم او را

 گاه گاهی با اشک ،

 از ره دیده چکیدم او را .

 من خدا را هر روز

 در نفس می گیرم

 ای خدا یاور و همراهم باش

 بی نفس می میرم

 بی تو من می میرم